پیشگفتار مترجم
برای فهم و مطالعه عرصه روابط بین‌الملل باید بازیگران آن را به خوبی شناخت. در این راه علاوه بر شناخت روابط بین دولت‌ها، می‌بایست خطوط کلی سیاست خارجی هر کدام از این بازیگران را نیز مورد بررسی قرار داد. این امر تنها با بررسی سیاست‌ها، رویکرد و دیپلماسی یک کشور حاصل نمی‌شود و برای این امر باید در تاریخ، جغرافیا و فرهنگ آن کشور جستجو کرد تا منطق رویکردها و تصمیم‌گیری‌های مختلف مورد فهم قرار گیرد. فرانسه به‌عنوان یکی از قدرت‌های استعماری و امپراطوری قرون گذشته و عضوی از شورای امنیت سازمان ملل متحد در حال حاضر یکی از بازیگران  اصليِ روابط بین‌الملل است. این ویژگی به همراه اهمیت روابط جمهوری اسلامی ایران با این کشور به عنوان یکی از دو قدرت برتر اتحادیه اروپا و حضور پررنگ‌تر فرانسه در خاورمیانه در سالهای اخیر، ضرورت شناخت صحیح سیاست خارجی این کشور را برای محققان، سیاستمداران و تصمیم‌گیرندگان دستگاه دیپلماسی کشورمان ایران روزافزون می‌کند. به دلیل اینکه عدم وجود منابع کافی در خصوص سیاست خارجی کشورهای جهان به زبان فارسی می‌تواند به شناخت ناصحیح و نیز تحلیلهای اشتباه در خصوص اتفاقات روابط بین‌الملل و رویکردهای کشورهای مختلف بیانجامد، نگارنده این سطور تصمیم به ترجمه اثر حاضر که از نظر تحلیلی دارای ویژگیهای برجسته‌ای است گرفته است. اثر پیش رو ترجمه کتاب «La politique étrangère de la France : de la fin de la guerre froide au printemps arabe» نوشته ی فردریک شاریون استاد دانشگاه، متخصص برجسته فرانسوی و نویسنده ده‌ها کتاب و مقاله در خصوص سیاست خارجی و امور دفاعی فرانسه است. ویژگی این کتاب انعکاس پرسشها و نگاه‌های انتقادی پژوهشگران و سیاستمداران فرانسوی در خصوص سیاست خارجی فرانسه در بازة زمانی پس از جنگ سرد تا بهار عربی و تلاش برای پاسخ به آنها است. نویسنده با ترسیم خط‌مشی تاریخی بنیانگذار جمهوری پنجم فرانسه یعنی شارل دوگل را معمار سیاست خارجی این کشور معرفی و سعی در بررسی گسست‌ و دوام در رویکرد سیاست خارجی رؤسای جمهور فرانسه پس از وی می‌کند. در این اثر حلقه‌های اولویتیِ سیاست خارجی فرانسه (اروپایی، آتلانتیکی و فرانسه‌زبانی) مورد بررسی قرار می‌گیرند و نویسنده رویکرد رؤسای جمهور فرانسه در قبال هرکدام از این حلقه‌ها را به تصویر می کشد. ویژگی مهم دیگر این اثر وجود تحلیل های مختلف در دل توضیحات تاریخی است که به خواننده اجازه می‌دهد نتیجه هر واقعه را با رویکردی از سیاست خارجی فرانسه (گسست یا دوام) مرتبط سازد. معرفی ساختار سیاست خارجی فرانسه (کابینه، وزارت‌خانه‌ها و ...) و شخصیت‌های فعال در حوزه دیپلماسی این امکان را به خواننده می‌دهد فهم درستی از مدیریت سیاست خارجی فرانسه و شناخت تصمیم‌گیرندگان واقعی این کشور در عرصه دیپلماسی داشته باشد. سیاست خارجی سارکوزی به عنوان بخش پایانی این اثر اطلاعات مناسبی در خصوص سیاست خارجی فرانسه در سالهای اخیر در اختیار خواننده می‌گذارد. در برخی یادداشت‌ها مترجم کوشیده است توضیحاتی را برای آشنایی بیشتر خواننده اضافه کند. در پایان اثر و در قسمت پیوست 2، مترجم به معرفی اجمالی رؤسای جمهوری فرانسه از ابتدای جمهوری پنجم می‌پردازد تا خواننده با مراجعه به عقبه و رویکرد سیاسی آنها شناخت بهتری از سیاست بین‌المللی فرانسه در جمهوری پنجم داشته باشد.
امید است ترجمه این اثر، علی رغم کاستی‌ها، بتواند با ارائه تصویری تحلیلی از سیاست خارجی فرانسه به درک بهتر از سیاست خارجی این کشور کمک كند و گامی کوچک باشد تا پژوهشگران و دانشجویان محترم حوزه مطالعات اروپا و روابط بین‌الملل را در شناختی مناسب از عرصه بین‌المللي یاری نماید.