مقدمه مترجم

سياست خارجي تصميمات كلاني است كه توسط مديران راهبردييك واحد سياسي در رابطه با ساير كشورها اتخاذ مي‌شود و منظور از آن رسيدن به اهدافي است كه بر پايه منافع آن واحد سياسي تعريف مي‌گردد. سياست خارجي هر كشوري متاثر و ملهم از عوامل و نهادهاي گوناگوني مي‌باشد و در هر نظام سياسي مساله سياستگذاري خارجي از نقطه نظر تصميم‌گيري داراي مجاري خاصي است. از اينرو سياست خارجي به مثابه آيينه تمام نماي تفكرات و رويكردهاي دولت و مواضع مختلف آن در عرصه بين‌المللي مي‌باشد كهنهادها، مراجع خاصي و عوامل و مولفه‌هاي زيادي مي‌توانند در امر تصميم‌گيري و اجرا در آن موثر باشند.
با عنايت به اين امر شناخت ماهيت و عوامل موثر در نظام سياستگذاري و تصميم‌گيري واحدهاي سياسي مولفه مهمي در اتخاذ رويكرد مناسب در عرصه سياست خارجي است. بر اين اساس شناخت نظام سياستگذاري خارجي فدراسيون روسيه از متغيرهاي تاثير گذار در بررسي تحولات بين‌المللي و منطقه‌اي مي‌باشد. در اين ميان آنچه مشخص است اين است كه دولت روسيه طي سال‌هاي اخير موفق شده سياست خارجي مستقلي را براي خود در پيش بگيرد تا بتواند جايگاه جهانيخود را كه در نتيجه سقوط اتحاد جماهير شوروي از دست داده بود را احيا كند و در فرآيند تصميم‌سازي خارجيرا كه در آن دچار نابساماني شده و اين عرصه با بحران‌هاي مختلف مفهومي،‌ نهادي و هويتي مواجه بود تجديد نظر نمايد. بر اين اساس روسيه بار ديگر وارد نظم جهاني شده است تا به عنوان يكي از عناصر تأثيرگذار و بين‌المللي در آن به ايفاي نقش بپردازد.
اهميت روسيه و شناخت آن از جنبه¬هاي مختلف براي همگان بالاخص ناظران و علاقمندان به تحولات بين‌المللي حياتي و مهم است، اما شناخت روسيه مستلزم آن است كه قبل از هرچيزي از فرآيند و ساختار سياستگذاري خارجي روسيه تصوير و شناختي بدست آورده شود تا بدانيم در سرزمين شگفتي‌ها و تضادهاچه ويژگي‌هايي بر جريانات داخلي و رفتار خارجي آن اثر مي‌گذارد.
كتاب حاضر كه گزيده‌اي از مقالات در حوزه سياستگذاري خارجي در روسيه است مي‌كوشد از زاويه جديدي بر نظام سياستگذاري خارجي اين كشور توجه نمايد، امريكه در آثار ترجمه شده و يا تاليف شده به زبان فارسيكمتر مورد توجه واقع شده است. بر اين اساس هشت مقاله مورد توجه مترجم قرار گرفته است. مقاله اول با عنوان پيدايش سياست خارجي فدراسيون روسيه ضمن توجه به مفهوم سياست خارجي روسيه و ارائه سابقه‌اي از سياست خارجي اين كشور، تحليلي از جهت گيري‌ها، ماهيت وجودي سياست خارجي فدراسيون روسيه مبتني بر پايان جنگ سرد و فروپاشي اتحاد شوروي ارائه نمايد.
مقاله بعدي با عنوان سياست خارجي فدراسيون روسيه از جمله مقالاتي است كه به بررسي سياست خارجي اين كشور قبل و بعد از فروپاشي پرداخته است و ضمن توجه به اولويت‌هاي سياست خارجي اين كشور در پس از فروپاشي، نگاهي به تحولات و اسناد مهم اين دوره داشته است.
مقاله كلونان با عنوان آرمان‌هاي تاريخي و سياست داخلي روسيه در تعقيب جايگاه بين‌المللي از مقالاتي است كه به دنبال پاسخ به عوامل تعيين كننده منافع ملي و راهبرد روسيه در نخستين دهه بعد از جنگ سرد مي‌باشد. نويسنده در اين مقاله با تركيب روان شناسي اجتماعي و ساختار‌گرايي بدنبال پاسخ به اين سوال است و مباحثي نظير اعتبار داخلي جايگاه هژمونيك روسيه در فضاي پساشوروي و تاثير آرمان‌ها بر تعريف رسمي از منافع ملي روسيه را مورد توجه قرار داده است.
محدوديت‌هاي ساختاري ديپلماسي روسي عنوان مقاله ديگري است كه مورد توجه قرار گرفته است. نويسنده در اين مقاله تمركز بر شرايط ساختاري را براي درك و پيش بيني تصميمات رهبران محور قرار داده است و مباحثي نظير تاريخ، جغرافيا، صف بندي‌هاي جديد منطقه‌اي و نيز جاذبه دوگانه روسيه براي غرب را طرح نموده است.
مقاله ديگريكه در اين كتاب ارائه شده است مقاله آلن سي.لينچ با عنوان تاثير نوع رژيم بر سياست خارجي روسيه در قبال غرب از سال 1992 تا 2015 مي‌باشد. نويسنده با تاكيد بر تاثير پذيري سياست خارجي روسيه از تعامل نظام سياسي آن با نظام‌هاي سياسي ديگر به بررسي ارتباط بين نوع رژيم و سياست خارجي پرداخته و تاثير رژيم سياسي روسيه پساشوروي بر سياست خارجي آن را تحليل نموده است.
اثر ديگر در اين حوزه كه از منظر تصميم گيرندگان به سياست خارجي روسيه توجه نموده است مقاله ليسينيا سيمائو با عنوان «آيا هنوز رهبران تصميم مي‌گيرند؟ نقش رهبري در سياستگذاري خارجي روسيه» مي‌باشد. نويسنده در اين مقاله با تمركز بر سطح تحليل فردي بر آن است تا پويش‌هاي تكاملي سياست خارجي روسيه را روشن ساخته و تصميمات رهبران روسيه را با بهره‌گيري از دو مورد مطالعاتي حادثه يازده سپتامبر و جنگ روسيه با گرجستان ترسيم نمايد.
توجه به روانشناسي اجتماعي محور مقاله مشترك لارسون و شوچنكو مي‌باشد كه با استفاده از فرضيه روانشناسي اجتماعي موضع تهاجمي روسيه در ارتباط با قدرت، جايگاه و عواطف در سياست خارجي مورد توجه قرار گرفته است. نويسنده در اين مقاله با توضيح اقدامات روسيه براي ابراز وجود به دليل وجود احساسات ناشي از دست دادن جايگاه، به بررسي سياست خارجي روسيه از اين منظر پرداخته است و به ويژه سياست خارجي روسيه در قبال ايالات متحده را در اين قالب مي‌بيند و با ذكر مواردي نظير اشغال شبه جزيره كريمه و جنگ گرجستانو .. آن را ناشي از واكنش روسيه به آمريكايي مي‌داند كه از اعطاي جايگاه واقعي روسيه به آن خودداريكرده است.
آخرين مقاله كه در اين كتاب طرح شده است، اثر ديويد سوارين با عنوان «ساخت فضاهاي ژئوپلتيكي در گفتمان سياست خارجي روسيه قبل و بعد از بحران اوكراين»مي‌باشد. نويسنده در اين مقاله با تمركز بر گفتمان‌هاي ناشي از نخبگان حاكم، ساخت فضاهاي ژئوپلتيكي سياست خارجي روسيه را بررسي مي‌كند. از اينرو به اين امر پرداخته مي‌شود كه چگونه سياستگذاران اهميت يك منطقه جغرافيايي خاص را براي سياست خارجي خود تعريف و ترسيم مي‌نمايند و كاركرد هر فضا براي پيگيري منافع چگونه است. بر اين مبنا نويسنده در اين مقاله به بررسي بحران اوكراين به عنوان مطالعه موردي در اين زمينه مي‌پردازد.
در انتها خود را موظف مي‌دانم از دوست عزيز و گرانقدرم آقاي دكتر نورمحمديكه در اين مسير با راهنمايي‌هاي خود موجب پيدايش اين اثر شدند سپاسگذاريكنم. در پايان بديهي است هرگونه نقص و كاستي در ترجمه صرفاً متوجه مترجم بوده و در همين رابطه از اساتيد و محققان محترم كه با راهنمايي‌هاي خود موجبات رفع نواقص را فراهم آورند پيشاپيش تشكر مي‌كنم. اميد است توجه به سياستگذاري خارجي به عنوان يكي از زمينه‌هاي حوزه سياستگذاري عمومي محور نگارش و ترجمه آثار جديد توسط محققان، مترجمان و دانشگاهيان كشور قرار گيرد.